geschreven door: Jeremy Waterloo alias @DokterMoon
Ik heb twee hele toffe weken achter de rug die ik graag met jullie wil delen. De afgelopen periode was het hard werken op de Herman Brood Academie. Het is het tweede jaar in de geschiedenis dat er een lichting Beat Composers en MCs afstuderen. Dit zorgt altijd voor een extra workload. Krijg ik twee weken voor de afstudeer ceremonie een telefoontje uit L.A van RZA dat hij dit jaar maar 2x naar europa komt. En wel op 24 Juni in London en 9 July in Zwitserland. Dus sprak ik met hem af dat ik naar London zou komen. Google ik de Wu-Tang Clan 24 Juni London, krijg ik 0 hits. Zo kwam ik erachter dat het niet London maar Glastonbury was. Dit is natuurlijk het festival waar je ooit wilt staan. Vlucht geboekt voor 23 Juni.
Woensdag 22 Juni staan Redman & Method Man in mijn thuishaven 013. Kan ik natuurlijk niet overslaan. Blijkt dat mijn broeder Cilvaringz ook aanwezig is. Dit is natuurlijk een mooie gelegenheid voor een biertje. En wie mij kent weet dat ik wel van een biertje houd. Red & Meth is een mooi feestje. Mijn Schoonbroer zet tussen neus een lippen door nog even een tatoeage op Mr.Ghostman z’n schouder en ik klets even bij met alle Tilburgse helden. Brak de volgende ochtend in het vliegtuig. Gelukkig is het maar een uurtje vliegen. Bij het hotel aangekomen word ik begroet door GZA die blij verrast is me te zien. In de avond klets ik bij met RZA en GZA terwijl zij zitten te schaken.
RZA verteld me over zijn film, dat hij muziek er nu voor de ontspanning bij doet. Ik haal zijn boek de TAO of the WU erbij en haal wat quotes aan. Je moet weten dat RZA echt iemand is die zijn ervaring wil delen met je, op het moment dat hij je vertrouwd. Vanaf dat moment worden de quotes uitgelegd doormiddel van rhymes. En ik ken al de rhymes van RZA wel, maar op het moment dat ze op een spoken word manier aan je worden voorgedragen terwijl hij je die in de ogen aankijkt begrijp je ineens de lading en bedoeling van deze lyrics. GZA raakt geïnspireerd door het gebeuren, en laat wat nieuwe lyrics horen, bedoeld voor zijn Liquid Swords 2 album. We discussiëren wat over de top 5 MCs.
Ondertussen breekt de zon alweer door, en moeten we twee uur later al op de tourbus richting het Glastonbury Festival. Daar aangekomen (en die security is geen joke) parkeren we de tourbus naast de 6 tourbussen van U2. Backstage worden we onmiddelijk benaderd door muzikanten van BB King. Ze willen graag de Clan ontmoeten, en samenwerken met ze. Overal waar ik ben geweest, lijkt Wu-Tang een soort magnetische aantrekkingskracht te hebben. De meeste Clan leden doen hier overigens helemaal niets mee. Een mooi voorbeeld dat dit goed illustreert is de volgende: Ik sta met de voormalige manager van Fela Kuti (http://nl.wikipedia.org/wiki/Fela_Kuti) te praten, en U-god loopt langs. Ik roep hem bij ons, om hem voor te stellen. Zegt U-God “I don’t know who Fela Kuti is, all I know is I have to take a massive dump” en hij loopt verder.
Degene die wel kan netwerken, en het belang daarvan inziet is RZA. Via hem ontmoet ik dus de legendarische BB King. Zijn show was fenomenaal. Hij nodigt ons daarna uit om op North Sea Jazz backstage met hem te komen chillen. Daarna wordt RZA gevraagd of hij zin heeft om even te hangen met The Edge van U2. Hij neemt mij vrolijk mee. Zo ontmoet je dus een hoop superhelden op 1 dag. De show van de Clan zelf was ook nice. 200.000 handen de lucht in met de “W” is een mooi gezicht. Helaas is het me niet gelukt om het festival terrein zelf op te gaan. Het was een grote modderpoel en ik had alleen mijn sneakers bij. Dus dat deel heb ik overgeslagen.
Na de show wordt alle drank van de backstage ingeladen op de bus. Ik draag een doos vol met Becks bierflesjes. Kom ik in de tourbus, vraag ik aan RZA waar ik de doos het beste kan zetten, zegt hij tegen me “maakt niet uit, je gaat het meeste daarvan toch zelf opdrinken”. Hij kent me inmiddels inderdaad goed genoeg. Ik blijf nog twee dagen in Glastonbury, hang nog wat met de Clan leden en vertrek dan weer terug naar Nederland.
In Nederland aangekomen moet ik gelijk aan de slag. Een klus voor een Producer (die mede verantwoordelijk is voor de hits van Fedde le Grand) moet aangepast worden. Dus gelijk maar weer de studio in. De dag erop is de afstudeer ceremonie. Daar staan 16 ambitieuze creatief ondernemende artiesten die klaar staan om de game over te nemen. In de avond is er in de Ekko een feest om het school jaar goed af te sluiten. Collega’s hebben me gevraagd om een verse te spitten op de song We are your friends van Justice. Ik dacht na zo’n gekke week kan dit er ook nog wel bij. Het is dan bijna een jaar geleden dat ik on stage de MC heb uitgehangen. Ging me goed af al zeg ik het zelf.
Twee dagen later kreeg ik de vraag of ik hier op het blog van RBDJAN iets zou willen schrijven. Natuurlijk. Bij deze dan twee weken uit het leven van de dokter.
We willen Dr Waterloo van harte bedanken voor het feit dat hij deze prachtige ervaring met ons delen wou.
Het is absoluut een eer om dit soort verhalen te mogen posten op mijn Blog en te delen met iedereen.
We hopen dus ook dat Dhr Waterloo snel weer wat toe stuurt. Er hoort een video film bij deze blog en , die
kunnen jullie zien via de volgende link > http://www.craveonline.com/music/articles/170029-watch-wu-tang-clan-glastonbury-set-video < Hier kan je de show van de Wu zien op Glastonbury ... #legendarisch
Geen opmerkingen:
Een reactie posten